3η Θηλιά: Σιρόκο - Στήριγμα - Τρίγωνο

Σάββατο 28-07-2012

Σήμερα ήταν η σειρά για τη τρίτη «θηλιά». Δηλαδή τη τρίτη κυκλική διαδρομή στα υψώματα πάνω από τα Μοναστήρια της Παναγίας, που ξεκινάει και τελειώνει στο ίδιο σημείο.

Σκοτάδι ακόμα λίγο πριν τις 5:30 τα ξημερώματα ξεκινήσαμε με τον Τάσο παίρνοντας την ανηφόρα για το Σιρόκο. Στη συνέχεια θα πηγαίναμε στο Στήριγμα και τέλος θα κατεβαίναμε από το Τρίγωνο. Είχα παει στο Σιρόκο πριν από μια εβδομάδα και μου ήταν σχετικά γνωστό παρ’ όλα αυτά όμως είχα ήδη προσχεδιάσει τη διαδρομή στο trimble outdoors και την είχα κατεβάσει στο κινητό.

Ήταν ακόμα σκοτάδι και δεν μπορώ να πω ότι είχε ιδιαίτερη δροσιά. Κάθε μικρό αεράκι ήταν καλοδεχούμενο καθ όλη τη διάρκεια της ανηφόρας. Ελπίζαμε να δροσίσει ψηλότερα που θα άνοιγε ο ορίζοντας. Όταν φτάσαμε στο Σιρόκο είχε ξημερώσει για τα καλά. Περάσαμε τα πρώτα σπίτια και απέναντι αριστερά μας και λίγο ψηλότερα φάνηκε το Στήριγμα.  Από το σημείο που βρισκόμασταν είχαμε 2 εναλλακτικές. Η μία είναι η άσφαλτος προς το Διάφορο και στη συνέχει Στήριγμα και η 2^η είναι ο χωματόδρομος αριστερά που τελικά αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε γλυτώνοντας έτσι 3-4 χιλιόμετρα.  

Το Στηριγμα απο το χωματόδρομο κοντά στο Σιρόκο

Στο χωματόδορομο εκτός από μία βρυσούλα και ένα μικρό ρυάκι η διαδρομή δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο. Κάποια καπνοχώραφα δεξιά και αριστερά και στο βάθος το Τσάλ. 

Βρυσούλα στο χωματόδρομο

Ρυάκι στο χωματόδρομο Σιρόκο - Στήριγμα

Σε λιγότερο από  20 λεπτά ήμασταν  κάτω από τα σπίτια στο Στήριγμα όπου και συναντήσαμε 2 γυναίκες φορτωμένες με μπόγους καπνών που μας έδειξαν το δρόμο. Το Στήριγμα είναι ένας οικισμός που αποτελείται από καμία 15αρια σπίτια, παλιά αλλά και καινούργια, χτισμένα στην πλαγιά του βουνού. Έτσι ερχόμενοι από το χωματόδρομο χαμηλά, βρεθήκαμε κάτω από τα σπίτια και θα έπρεπε να ανεβούμε μια τραχιά ανηφόρα για περίπου 50 μέτρα για να βγούμε στο επίπεδο του ασφαλτόδρομου. Απέναντι από ένα παλιό σπίτι με πέτρινες πλάκες στην οροφή κάναμε μια στάση για να πάρουμε μία ανάσα.   

Παλιό σπίτι στο Στηριγμα

 Τις πλάκες που χρησιμοπούν αντί για κεραμύδια τις φτιάχνουν από τους βράχους της περιοχής που είναι πολύ μαλακοί και εύκολοι στην επεξεργασία.

Από κει και πέρα τα  πάνω από 2 χιλιόμετρα προς το Τρίγωνο ήταν ένας κατηφορικός ασφαλτόδρομος έχοντας από τα δεξιά μας μια καταπληκτική εικόνα του βουνού με τις ιζηματογενείς στρώσεις και στα αριστερά μας τους καταπράσινους λόφους που όπου είναι σκαρφαλωμένα τα πομακοχώρια της περιοχής και βέβαια πάντα στο βάθος το Τσάλ. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπεις τις στρώσεις στη πλαγιά του βουνού. Καμία φωτογραφία δε βγήκε καλή λόγω του οπίσθιου φωτισμού και για αυτό δανείστηκα μια κάτοψη από το google earth  για να πάρετε μία ιδέα. Πάντως αξίζει το κόπο μια βολτίτσα εκεί πάνω. Άλλωστε με αυτοκίνητο δε θα χρειαστεί πολύ ώρα. Εκτός αν σας προβληματίζουν οι στροφές.

Πομακοχώρια και στο βάθος Τσάλ.

Το ανάγλυφο της περιοχής από το google earth

Φτάσαμε περίπου 200 μέτρα έξω από το το Τρίγωνο. Άλλη διασταύρωση εκεί και πάλι 2 εναλλακτικές. Δεξιά Κουτσομύτης και Γοργόνα ενώ ευθεία έβγαινε στο χωριό. Κανένας ενδοιασμός . Ο προγραμματισμός της διαδρομής επέβαλε να πάμε στο Τρίγωνο για να αφήσουμε την άλλη κατεύθυνση για την επόμενη φορά. Στο καπνοχώραφο πάνω στη διασταύρωση ρωτήσαμε ένα ντόπιο για να επιβεβαιώσουμε αν ο δρόμος που είχαμε προσχεδιάσει ήταν ασφάλτινος ή χωμάτινος και αν  θα μας έβγαζε κάποια στιγμή στο κεντρικό. Μέχρι το χωρίο ήταν άσφαλτος από κει και μετά ένας σχετικά βατός χωματόδρομος.

Ενα περίεργο πράμα με τις πινακίδες εκεί πάνω. Ολες γέρνουν

 Και το Τρίγωνο είναι όπως τα περισσότερα χωριά εκεί πάνω. Ελάχιστα σπίτια και τίποτα περισσότερο. Σε όλα αυτά τα χωριά-οικισμούς δεν υπάρχει ούτε η λεγόμενη πλατεία του χωριού, ούτε μαγαζιά. Οι ορεσίβιοι κάτοικοι κάνουν τις προμήθειές τους από πλανόδιους που περνάνε από τα χωριά τους ή από τη πόλη και για αυτό τους πετυχαίνουμε με φορτωμένες καρότσες στα αγροτικά τους όταν φεύγουν από τα super markets της Ξάνθης.

Περάσαμε ξώφαλτσα από τον οικισμό. Όπως μας είπε ο άνθρωπος που συναντήσαμε ο ασφαλτόδρομος πήγαινε μόνο μέχρι το χωριό. Δε χρειαστήκαμε πολύ ώρα να προσπεράσουμε τα λιγοστά σπίτια. Περίπου 500 μέτρα πιο έξω ο δρόμος περνούσε έξω από ένα μαντρί. Δε θα το ανέφερα αν δεν είχαμε μια ατυχή συνάντηση με ένα τσούρμο τσομπανόσκυλα που είχαν τη δική τους άποψη για τη χρήση του δρόμου. Γρήγορα ήρθαμε αντιμέτωποι με τον αρχηγό της αγέλης ο οποίος με πειστικό αλλά όχι και τόσο δημοκρατικό γαύγισμα,  προσπάθησε να μας «εξηγήσει» ποιος κάνει κουμάντο στη περιοχή. Σαφώς δε θέλαμε να σφετεριστούμε τη περιοχή του. Να περάσουμε μόνο θέλαμε. Μετά από τις «διαπραγματεύσεις»,  οι οποίες είχαν σαν αποτέλεσμα να στραβώσει το μπαστουνάκι μου από τη πρόσκρουση στο έδαφος, συνεχίσαμε τη πορεία μας ευχόμενοι να μην έχουμε παρόμοιου είδους συναντήσεις παρακάτω. Καθόλη τη διάρκεια των «διαπραγματεύσεων»  προσπάθησα να τραβήξω video για να κρατήσω ζωντανή τη στιγμή. Τώρα γιατί είναι ανάποδα μη με ρωτάτε.

Ευτυχώς η συνέχεια στο χωματόδρομο δεν ήταν εξίσου συγκλονιστική. Και ευτυχώς που είχα προσχεδιασμένη τη διαδρομή και έτσι αποφύγαμε κάποιες λάθος στροφές στις διασταυρώσεις που συναντήσαμε. Η πορεία κυρίως κατηφορική (οι κάποιες ανηφόρες σε ορισμένα σημεία που δε μας έριχναν το ηθικό).

Ο χωματόδρομος μετά το Τρίγωνο

Κάτι λιγότερο από μία ώρα και φτάσαμε και πάλι στον ασφαλτόδρομο ακριβώς στο σημείο που βρίσκεται το γήπεδο του χωριού. Εκεί δυστυχώς μία άσχημη εικόνα που δε ταιριάζει στην ομορφιά του ορεινού τοπίου και στην ομορφιά των συναισθημάτων. Ο κάδος εκεί και τα σκουπίδια γύρω γύρω. Ντροπή! και όχι μόνο αυτό. Γεμάτη και η πλαγιά από αυτή την ασχήμια.

χωρίς λόγια

Πήραμε τη κατηφόρα και πάνω σε μία «φουρκέτα» πετύχαμε ακόμα μία βρύση πολύ προσεγμένη και με μπόλικες γλάστρες με βασιλικούς και τριαντάφυλλα. 

 Λίγο πιο κάτω η διασταύρωση με τον δρόμο Ξάνθης Σταυρούπολης. Κάναμε ακόμα 1 ½ χιλιόμετρο μέχρι το σημείο που αφήσαμε το αυτοκίνητο του Τάσου και «η σεμνή τελετή έλαβε τέλος».

Σύμφωνα με το Trimble Outdoors κάναμε σχεδόν 12 χιλιόμετρα σε κάτι λιγότερο από 3 ώρες συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών, της ξεκούραση και των «διαπραγματεύσεων» με τη σκυλοπαρέα. Μια ακόμα όμορφη βολτίτσα στα κοντινά ορεινά της πόλης μας που μας χάρησε αν μη τι άλλο έντονες στιγμές. Όπως είπαμε η διαδρομή είναι αναρτημένη στο Trimble Outdoors.

Καλές διαδρομές. 

Υ.Γ

Για να μη ξεχνιώμαστε. Την ίδια ώρα ο Χρήστος και ο Σάββας είχαν πάει πρός τα Ανατολικά με τα ποδήλατα. Δεν είχαμε συνεννοηθεί και έτσι άλλος για Τρίγωνο τράβηξε και άλλος για Αμαξάδες. 52 χιλιόμετρα γράψανε στους χωματόδρομους πάνω από τα Σήμαντρα. ΕΔΩ μπορείτε να δείτε τη ποδηλατική τους διαδρομή.

Και πάλι λοιπόν

Καλές διαδρομές.