Atersee - Salzburg Ιούλιος 2016

Έχουμε καιρό να τα πούμε. Ακόμα χρωστάω την ανάρτηση για τη Ρώμη από το 2015. Εκεί βέβαια θα πρέπει να γεμίσω τόμους. Ελάχιστος χρόνος γαρ , πολλές υποχρεώσεις και ενώ υπάρχει διάθεση η έμπνευση δεν έρχεται εύκολα. Όμως κάτι θα πρέπει να γράψω και ας μην είναι και πολύ εμπνευσμένο.  Αναμονή λοιπόν.

Οπότε ο κλήρος πέφτει στο ευκολάκι. Μια τριήμερη επαγγελματική επίσκεψη στη Κεντρική Αυστρία που ο ελάχιστος χρόνος μεταξύ ξυπνήματος και πρωινού, μου έδωσε την ευκαιρία για μερικές φωτογραφίες. Και μόνο στη περιοχή κοντά στο ξενοδοχείο. Και μόνο τις 2 μέρες από τις 3 που το επέτρεψε ο καιρός. Και μιλάμε για τέλη Ιουλίου

Ευτυχώς τη τελευταία μέρα οι πτήσεις της επιστροφής ξεκινούσαν πολύ νωρίς και έτσι είχα την ευκαιρία αμέσως μετά τη δουλειά να πάω στη κοντινή και ιστορική μεγαλούπολη για μια μικρή περιήγηση και πάλι όσο το επέτρεπε ο καιρός.

Οι όποιες πληροφορίες θα παρατεθούν προέρχονται από συζητήσεις με ντόπιους συνεργάτες και ελάχιστο ψάξιμο στο διαδίκτυο. Αυτό που αξίζει πραγματικά είναι το καταπληκτικό περιβάλλον, το οποίο προσπάθησα να αποτυπώσω  στις φωτογραφίες. Εννοείται ότι απέτυχα. Οι ομορφιές, οπουδήποτε στο κόσμο, δε φυλακίζονται σε megapixel. Μόνο αν τις δεις και πάλι χρειάζεται χρόνος για να τις χορτάσεις. Και να σκεφτείς το κείμενο αυτό το ξεκίνησα στο ξενοδοχείο στη Λευκάδα που εκεί και αν υπάρχει φυσικός πλούτος που δε χορταίνεις. Αυτό όμως είναι μια επόμενη ανάρτηση, Θεού θέλοντος και χρόνου επιτρέποντος.

Αρχίζουμε. 

Μετά απο 2 αναβολές της πτήσης λοιπόν από Βιέννη προς Salzburg φτάνουμε στο αεροδρόμιο της πόλης του Πύργου του Αλατιού.  Αυτό σημαίνει Salzbourg. Τα ορυχεία αλατιού ήταν ο θησαυρός της περιοχής. Η εκμετάλλευση γινόταν από τους άρχοντες της περιοχής και κυρίως από τον Πρίγκιπα-αρχιεπίσκοπο. Ε! να μην έχει τον Πύργο του το αφεντικό? Αυτό λοιπόν έδωσε και το όνομα στη πόλη

Taxi και κατευθείαν περίπου 60χλμ ανατολικά κοντά στη λίμνη Atersee. Περισσότερες πληροφορίες εδώ  

Η Atersee βρίσκεται σε μια περιοχή από όπου "ξεκινάν" οι Άλπεις και μαζί με 2 -3 άλλες λίμνες μαζεύουν τα νερά από το λιώσιμο των χιονιών της μεγαλύτερης και πιο εντυπωσιακής οροσειράς της Ευρώπης. Τα νερά της πεντακάθαρα και οι ντόπιοι φροντίζουν να το εκμεταλλευτούν πλήρως καθώς αποτελεί βασικό προορισμό τουριστών κυρίως Αυστριακών αλλά και Γερμανών και κάποιων Ιταλών που ξέρουν.

Το νερό της λίμνης είναι πόσιμο και προσφέρεται για κάθε είδους δραστηριότητα : κολύμπι, ψάρεμα, ιστιοπλοία, περιήγηση και εκτός λίμνης, ποδηλασία, jokking, hiking, climbing, skiing και πολλά άλλα που τελειώνουν σε ing.

To ξενοδοχείο ήταν στο Seewalchen  (δείτε το στα Γερμανικά και αφήστε το google να το μεταφράσει)  στη κορυφή της Atersee.

To Seewalchen  είναι μάλιστα και το αγαπημένο μέρος διακοπών του εθνικού ζωγράφου της Αυστρίας  Gustav Klimt  που περνούσε πολύ χρόνο εκεί δημιουργώντας  και μάλιστα έμενε στο ίδιο ξενοδοχείο.  Το όνομά του  Linzberger Keller   το οποίο μάλιστα έχει αποτυπώσει σε ένα πίνακά του που βέβαια προβάλλεται  με μεγάλη υπερηφάνεια αφού αντίγραφο του αυθεντικού πίνακα υπάρχει στην είσοδο απέναντι από τη reception. 

Μια μικρή περιήγηση στη πόλη δίνει την εντύπωση  ότι εκεί οι άνθρωποι έχουν λύσει ΟΟΟΟλα τους τα προβλήματα και το μόνο που ασχολούνται είναι πώς θα κάνουν τη ζωή τους πιο όμορφη. Τι άλλο να σκεφτείς όταν βλέπεις τα κουκλίστικα σπιτάκια με τα λουλουδιασμένα μπαλκόνια, τις τεράστιες ορτανσίες στις αυλές με το γκαζόν, τα σπιτάκια και τα βαρκάκια μέσα στη λίμνη, τους πεντακάθαρους δρόμους, και τους ανθρώπους να κόβουν βόλτες μέσα στην ηρεμία.

Αν οι παρακάτω φωτογραφίες δίνουν τη παραπάνω αίσθηση, φανταστείτε πώς θα είναι να ζεις εκεί. (συγνώμη για την ανακατωσούρα. Είναι γνωστό ότι το blogspot δε τα πάει καλά με την εμφάνιση των φωτογραφιών)

Ακόμα και τα νεκροταφεία τους είναι μέσα στο λουλουδικό και στα αγάλματα. Εντάξει. Μη τρελαθούμε κιόλας, όχι και ότι το όλο περιβάλλον σε προκαλεί να παρακαλάς να πεθάνεις αλλά λέμε τώρα.

Στη γύρω περιοχή υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα.

• ·         Οι Αλπεις από μόνες δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
• ·         Οι υπόλοιπες λίμνες πχ η Mondsee, HallstatterSee
• ·         Τα ορυχεία αλατιού. Επισκέψιμα βεβαίως βεβαίως.
• ·         Ο παγετώνας των Άλπεων που διατηρεί τους πάγους του αιώνες τώρα (αν και λόγω της κλιματικής αλλαγής έχει μικραίνει όπως μου είπαν)
• ·         Βέβαια η μεγαλούπολη της περιοχής το Salzburg
• ·         και το παραμυθένιο χωριό Hallstatt   στη λίμνη Hallstater See στις παρυφές του παγετώνα . Χαρακτηρισμένο ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO, το χωριό είναι τόσο εντυπωσιακό (το βλέπεις και από τις ιντερνετικές φώτο) που έχει δημιουργηθεί ένα πλήρες και σε φυσικό μέγεθος αντίγραφο, που αλλού, στη Κίνα.

Κάπου κατά δώ τελειώνει και η αφήγηση για την Attersee καθώς όπως είπα ότι είδα ήταν για 2 ημέρες μεταξύ 06:00 και 07:00 το πρωί μέχρι να αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε για τη δουλειά.

Ας  πούμε και 2 λογάκια και να βάλω και μερικές φώτο, για την πόλη του Πύργου του Αλατιού που είχα την ευκαιρία να δω μόνο για 3 ώρες. Και να ήθελα παραπάνω δε γινόταν λόγω της καταρρακτώδους βροχής που πλάκωσε το απόγευμα και για όλη τη νύχτα. Και μιλάμε για τέλη Ιουλίου.

Πρίν μπώ στα ενδότερα να αναφέρω ότι αφού βρισκόμαστε και στη περιοχή των Άλπεων, στο Salzburg υπάρχουν διάσπαρτοι κάποιο βράχινοι όγκοι που θεωρητικά θα έπρεπε να έχουν δημιουργήσει προβλήματα στην ανάπτυξη της πόλης. Αυτό όχι μόνο δεν έχει συμβεί αλλά  οι Αυστριακοί φρόντισαν να τους αξιοποιήσουν πλήρως (εδώ και πολλά χρόνια μάλιστα) και είτε να χτίσουν επάνω τους κάστρα, ξενοδοχεία και εστιατόρια, είτε να κάνουν διανοίξεις για δρόμους ή parking.

 

Αφού έφτασα λοιπόν αργά μεσημεράκι στο Salzburg   έπρεπε να κάνω κάποιες επιλογές. Και αυτό δεν ήταν εύκολο αν λάβεις υπ όψιν σου τον ελάχιστο χρόνο  και το ότι η πόλη ήταν έδρα του Πρίγκιπα-Αρχιεπίσκοπου κατά τους περασμένους αιώνες , πράγμα που σημαίνει παλάτια, πάρκα, κήπους, κάστρα κτλ και βέβαια γενέτειρα του  θρύλου της κλασσικής μουσικής του πασίγνωστου, του τεράστιου Wolfgang Amadeus Mozart .

Ένα πολύ γρήγορο ψάξιμο στο internet και περιόρισα τις επιλογές μου σε 2-3. Στο σπίτι που γεννήθηκε ο Mozart,  στον Καθεδρικό του Salzburg, τον πύργο , και στο παλάτι Mirabel με τους θαυμαστούς κήπους.

Ευτυχώς είχα διαλέξει ένα ξενοδοχείο στις παρυφές της Altstadt του Salzburg δηλαδή της Παλιάς Πόλης και με 5 λεπτά περπάτημα πέρασα τη γέφυρα του Salzach και μπήκα στη καρδιά της πανέμορφης Παλιάς Πόλης. 

Σχετικά πολύ γρήγορα έφτασα στον επιβλητικό Καθεδρικό Ναό DOM   που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Rupert. Μικρότερος από άλλους  Ευρωπαϊκούς Καθεδρικούς και σε ρυθμό baroque , ο Ναός εντυπωσιάζει στο κέντρο της Rezidenzplatz.  

η φώτο από το google γιατί είναι καλύτερη από τις δικές μου.

Εκεί σταθμεύουν και οι υπέροχες άμαξες για τον τουριστικό γύρο της πόλης. Αλογατάδες με παραδοσιακά καπέλα, ανοιχτές άμαξες σε παραδοσιακό στυλ , κουβάδες με νερό για να ξεδιψάν τα ζωντανά και ένας τύπος που γυρνάει με ένα ποδήλατο, φτυάρι και καθαριστικά για να καθαρίζει τα … αποτυπώματα των αλόγων όταν τα καλεί η μητέρα φύση. Βέβαια οι τιμές είναι λίγο τσιμπημένες αλλά ίσως όχι και τόσο αν τις υπολογίσεις κατά άτομο.

Στη πόλη,  στα τέλη Ιουλίου γίνεται ένα Festival αφιερωμένο που αλλού στον Mozart. Από κάθε γωνία της πόλης ακούς μελωδίες από τις διάφορες ορχήστρες που κάνουν  πρόβες.  Το κέντρο των εκδηλώσεων  είναι η Rezidensplat,  το DOM και τα τριγύρω κτήρια. Μια μεγάλη σκηνή ήταν στημένη μπροστά στον Καθεδρικό για να φιλοξενήσει κάποιες παραστάσεις. Και μία άλλη με μία τεράστια οθόνη ήταν στημένη στη πίσω πλευρά της πλατείας.

Εκεί μάλιστα είχε προγραμματιστεί να εμφανιστεί και η πασίγνωστη Φιλαρμονική της Βιέννης που μας προσφέρει κάθε χρόνο τη Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία.

Στα νότια του Ναού και περνώντας μέσα από μερικά στενά δρομάκια με πάγκους από μικροπωλητές που πουλάνε κυρίως  σουβενιρ και σοκολατάκια φτάνεις  στο τελεφερίκ που σε ανεβάζει στο Hohensalzburg.  Δηλαδή τον πύργο που αποτελούσε κατοικία, και στρατιωτικό και πολιτικό  κάντρο κατά τη μεγάλη άνθιση του Salzburg λόγω της εμπορίας του Αλατιού. Χτισμένο πάνω από τον Salzbach, μπορούσε να ελέγξει όλη τη ποτάμια μεταφορά του αλατιού.

Τώρα αποτελεί ένα τουριστικό προορισμό που προσφέρει επίσκεψη στις αίθουσες του πύργου που κάποιες από αυτές λειτουργούν σαν μουσείο, σε εστιατόρια και καφέ και κυρίως  μια καταπληκτική θέα προς τη πόλη.

Η αλήθεια είναι δε μπόρεσα να περιηγηθώ στον Πύργο. Ήθελε minimum 2 ώρες (και λίγες λέω) και δεν είχα τόσο χρόνο. Ανέβηκα όμως μέχρι την είσοδο για να μπορέσω να θαυμάσω την υπέροχη θέα.

 

Τώρα σειρά είχε το σπίτι του Mozart. Κρυμμένο μέσα στα σοκάκια του Salzburg, το 5οροφο κίτρινο οικοδόμημα, από έξω, δε δίνει καμία αίσθηση ότι εκεί γεννήθηκε ο μεγάλος μουσουργός. Σε αυτό ίσως να φταίει και το γεγονός της λειτουργίας ενός γνωστού supermarket στο ισόγειο της κατοικίας.

Πάντως ο πολύ κόσμος που είναι μαζεμένος απ’ έξω, μια μεγάλη χρυσή επιγραφή που γράφει “Mozarts Geburtshous” και μία πινακίδα που αναφέρει την ημερομηνία γέννησης 17/01/1756 του συνθέτη  δεν αφήνουν καμία αμφιβολία.

 

Μια μικρή θολωτή είσοδος, και μία σκάλα σε οδηγούν στα ενδότερα του μουσείου που μπορείς να θαυμάσεις προσωπικά αντικείμενα, μουσικά όργανα, παρτιτούρες και οτιδήποτε συνδέεται με τη ζωή του Mozart όσο έμενε εκεί. Ξέχασα να αναφέρω ότι εσωτερικά ο χώρος είναι κάθε άλλο παρά παραδοσιακός. Αντίθετα είναι πολύ μοντέρνος και σε πλήρη αντίθεση με τον εξωτερικό χώρο. Πραγματικά αντάξιος του ιδιοκτήτη του. Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του Mozarteum.

Για κακή μου τύχη, το Mirabel ήταν ανοιχτό μέχρι τις 18:00 και εφόσον η ώρα είχε περάσει δεν μπόρεσα να το επισκεφτώ.  Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως γιατί σε  λίγο θα ξεκινούσε μια Αλπική νεροποντή που θα κρατούσε σχεδόν όλη νύχτα. Οπότε απόσυρση στο ξενοδοχείο και ευχή να μου ξαναδοθεί η ευκαιρία να επισκεφτώ και πάλι το μαγευτικό Salzburg και τη περιοχή των Ανατολικών Άλπεων.

Με τους επιλόγους δε τα πάω καλά οπότε μέχρι την επόμενη φορά ... τα λέμε.