Kαι πάω ... πάω ... πάω

Άλλη μια βολτίτσα στα βουνά, άλλη μια βολτίτσα που εξελίχθηκε σε «για αλλού ξεκίνησα και αλλού πάω»

Ξεκινήσαμε με τον Αλέξανδρο το πρωί του Σαββάτου 6:00 το πρωί ως συνήθως από το γνωστό σημείο της Ιερατικής με κατεύθυνση … προς τα πάνω! Είπαμε να πάμε προς το Μακάριο (Μάκακλαρ)  με μία μικρή παράκαμψη σε μια ραχοκοκαλιά  που έρχεται κάθετα πάνω στο Βορειοανατολικό μονοπάτι.

Ξεκινήσαμε μέσα στο σκοτάδι με φακούς και μόλις είχε αρχίσει να χαράζει όταν βγήκαμε από το δασάκι της βελανιδίας πάνω στο μονοπάτι 

Χάραμα

Όπως έχω ξαναγράψει, μετά τη διασταύρωση «Αυγό – Τσάλ» και μετά το δασάκι  με τις βελανιδιές παίρνεις το μονοπάτι που βρίσκεται στα Βορειοανατολικά του βουνού με κατεύθυνση όμως προς Βόρεια-Βορειοδυτικά . Αυτό το μονοπάτι έχει μήκος καμία 350αρια μέτρα και οδηγεί στη στροφή απ’ όπου βλέπεις  προς το Μακάριο. Το μονοπάτι είναι σχεδόν παράλληλο με το δρόμο της Σταυρούπολης που όμως δε φαίνεται γιατί παρεμβάλλονται άλλα υψώματα. 

Πάνω στο τέλος τη στροφής «έρχεται» από τα δεξιά μια ραχοκοκαλιά μήκους περίπου 600 μέτρων. Βλέποντας στο χάρτη αυτή τη λωρίδα βουνού μπορείς να πεις ότι η νοητή της προέκταση  βγάζει σχεδόν στο μοναστήρι τη Παναγίας Καλαμούς στο απέναντι ύψωμα σε απόσταση περίπου 1 χιλιομέτρου.

Στρίψαμε λοιπόν δεξιά με σκοπό να πάμε όσο πιο μακριά γινόταν. Δεν υπάρχει αυτό που λέμε μονοπάτι με τη κλασική έννοια και η διαδρομή ήταν εύκολη παρόλο το πετρώδες έδαφος. Εντελώς στην άκρη αυτής της πέτρινης «χερσονήσου» υπάρχει ένα απροσπέλαστο δασάκι με θάμνους βελανιδιάς. Ένα σμήνος από καμία 15αρια μπεκάτσες (μάλλον)  τρόμαξε στη παρουσία μας και «σηκώθηκε» μέσα από τους θάμνους κάνοντας ένα χαρακτηριστικό ήχο φτερουγίσματος.  Έτσι δικαιολογούνται και τα άδεια κυνηγετικά φυσίγγια που υπάρχουν διάσπαρτα στη διαδρομή. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν έρχονται εδώ μόνο για τη βόλτα.

Είπαμε να μη προκαλέσουμε τη τύχη μας για να διασχίσουμε τους θάμνους και έτσι μείναμε καμία 20αρια μέτρα πριν την άκρη της κορυφής. Από εκείνο το σημείο υπάρχει μία άλλη οπτική γωνία και μπορείς πανοραμικά να δεις από τη πόλη μέχρι τη Θάσο στο βάθος, τη λίμνη Βιστωνίδα και έναν σκοτεινό όγκο πιο πίσω (πιθανόν η Σαμοθράκη), και καθώς στρίβεις το βλέμμα, όλο το ύψωμα της Παναγίας και τα κοντινά πομακοχώρια, Διάφορο, Σιρόκο, Στήριγμα, Γοργόνα κτλ. Επίσης μακρύτερα προς το Βορρά τα βουνά του Λειβαδίτη  και προς Δυτικά τα υψώματα προς Τσαλ, Αυγό κτλ. Το υψόμετρο εκεί είναι περίπου 350-400 μέτρα.

Θέα πρός τη πόλη

Θέα  προς τα πομακοχώρια

Γυρίσαμε πίσω και ξαναπήραμε το μονοπάτι προς το Μακάριο. Καθώς δεν είχαμε συγκεκριμένο προορισμό κάναμε σενάρια: Να πάμε όπως τη προηγούμενη φορά  στο Αυγο μέσω των υψωμάτων Φοινέα και Καλιάδι, να πάμε στο Μακάριο και βλέπουμε, να πάμε στα υψώματα μετά το Μακάριο και κτλ. Τελικά αποφασίσαμε να πάμε όπου βγει και τελικά μόλις μπήκαμε στο Μακάριο συμβουλευτήκαμε το GPS για να μας βοηθήσει στη τελική μας απόφαση.

Μονοπάτι μέσα στο δάσος Οξιάς

Βάση του GPS λοιπόν είδαμε ότι δεν ήμασταν παραπάνω από 2.5 χιλιόμετρα σε ευθεία από το Πίλημα και έτσι αμέσως τέθηκε ο στόχος. Ακολουθήσαμε τα σημάδια του μονοπατιού που οδηγεί προς το Τσάλ. Αμέσως μετά τα υψώματα γύρω από το Μακάριο το μονοπάτι μας έβαλε μέσα σε ένα όμορφο δάσος Οξιάς στον Οξίλοφο. Το τοπίο έμοιαζε παρόμοιο με τη διαδρομή προς τους καταρράκτες του Λειβαδίτη.  Το στενό πέρασμα έδειχνε σχεδόν από μόνο του το δρόμο. Είχαμε τις αμφιβολίες μας για το αν πάμε προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά όσο υπήρχε μονοπάτι, στενό-ξεστενό, το ακολουθήσαμε. Στη χειρότερη περίπτωση αν κάτι δε πήγαινε καλά, απλά θα γυρνούσαμε πίσω. Συμβουλευόμασταν βέβαια και το GPS και τις δορυφορικές φωτογραφίες αλλά μέσα στο δάσος δεν φαινόταν το μονοπάτι από ψηλά. Ήταν όμως πεντακάθαρα χαραγμένο και σημαδεμένο οπότε δεν υπήρχε πρόβλημα. Μονοπάτι μπορεί να μη φαινόταν από το δορυφόρο αλλά φαινόταν ένας χωματόδρομος προς τη κατεύθυνση που πηγαίναμε που φαινόταν να βγάζει στο Πίλημα. Σε λίγο από το τοπίο του Λειβαδίτη περάσαμε στο τοπίο του Αυγού. Διασχίσαμε ένα μικρό κομμάτι με πέτρες και ξεραΐλα και βγήκαμε σε ένα ανοίχτωμα όπου μάλιστα υπήρχαν σταθμευμένα αυτοκίνητα κυνηγών. Είναι ένα πλάτωμα στη κορυφή του δασικού δρόμος όπου υπάρχει μία ποτίστρα για ζώα. Πιο πάνω συνεχίζεται ο χωματόδρομος και βγάζει στο μαντρί στο Μακάριο.  Κάπου στο βάθος προς τη Δύση φαινόταν ελάχιστα η κορυφή Μελτή καθώς επίσης και ελάχιστα η κορυφή του Αυγού στον Νότο. Από αυτό το σημείο ξεκινά και η ανηφόρα για το Τσάλ. Είχαμε κάνει περίπου 5.5 χιλιόμετρα διαδρομής.

Πλάτωμα

Πήραμε κατηφορικά το χωματόδρομο προς το Πίλημα. Λίγο πιο κάτω συναντήσαμε ένα κοπάδι αγελάδες. Ρωτήσαμε τον τσοπάνο και μας είπε ότι θέλουμε λιγότερο από μισάωρο για το χωριό. Μετά τη στροφή φάνηκαν από ψηλά και τα σπίτια. Στα δεξιά μας ο πέτρινος όγκος του Τσάλ και αριστερά ο γκρεμός και τα λιβάδια και στο βάθος τα πομακοχώρια. Στη τελευταία στροφή ακόμα ένα κοπάδι, με κατσίκια αυτή τη φορά.

Πηγάδι

Μπαίνοντας στο Πίλημα είχε ησυχία. Κάποιες γυναίκες ασχολούνταν με τους μπαξέδες και τα χωραφάκια τους και κάποια σκυλιά μας προειδοποιούσαν  να μη πλησιάσουμε προς το χώρο τους. Οι ρυθμοί σε αυτό το χωρίο στους πρόποδες του Τσάλ καμία σχέση με τους ρυθμούς της πόλης. Ήθελα μια καλή φωτογραφία από το χωρίο και την ευκαιρία μου την έδωσε ένα πηγάδι πάνω στο δρόμο μας. Οχι παλιό, όχι παραδοσιακό απλά ένα πηγάδι.

Θολωτή γέφυρα στον Κόσυνθο

Βγήκαμε από το χωρίο και περπατήσαμε για περίπου 3.5 χλμ μέχρι τη θολωτή γέφυρα του Κοσύνθου. Η Γέφυρα είναι τόσο παλιά που έχουν φαγωθεί τα τσιμέντα της και φαίνεται ο σιδερένιος οπλισμός. Τη διασχίσαμε και βγήκαμε στο δρόμο προς τη πόλη. Αμέσως ο ρυθμός άλλαξε. Αυτοκίνητα, φασαρία και κάποιες κόρνες πήραν τη θέση της μέχρι τώρα ησυχίας. Πάνω στη άσφαλτο της επαρχιακής οδού Ξάνθης Σταυρούπολης διασχίσαμε αλλά 6 περίπου χιλιόμετρα για να ξαναβρεθούμε στην Ιερατική όπου είχαμε αφήσει το όχημα.

Σύμφωνα με το GPS κάναμε κάτι λιγότερο από 20χλμ σε 4.5 ώρες. Ήταν αρκετή η κούραση κυρίως όταν στο τέλος έπρεπε να ξανανεβούμε στην Ιερατική. Πήγαμε όμως σε μέρη που δεν είχαμε ξαναπάει και είδαμε μέρη που δεν είχαμε ξαναδεί. Ελπίζω εσύ που διαβάζεις αυτή την ανάρτηση να σου άρεσε η περιγραφή όσο άρεσε σε μας η διαδρομή.

Αν θέλεις να δείς τη διαδρομή πάνω στο χάρτη μπορείς να επισκεφτείς τη σελίδα στο Trimble Outdoors.

Και ένα βιντεάκι με τους "φίλους" που προανέφερα και συναντήσαμε πάνω στο χωματόδρομο. lol.

CU Soon.