ESPN Xtreme Sports & National Geographic με τη μία

Κυριακή 31/03/2013

Κυριακή πρωί. Το ραντεβού ήταν στη γέφυρα των Κιμμερίων. Με τον Τάσο περιμέναμε τους Ξανθιώτες Σάββα και Σάκη και τον Χρυσουπολιώτη Γιώργο. Μετά τις 8:30 ξεκινήσαμε. Αργά για τα δικά μας δεδομένα. Όμως οι 3 τους είχαν το λόγο τους. Εκεί που θα πήγεναν θα έπρεπε να έχει ζεστάνει όσο πιο πολύ γίνεται.

Ξεκινήσαμε με 2 αυτοκίνητα Ανατολικά. Περάσαμε τον Ίασμο και στρίψαμε προς τη παλιά γέφυρα του Κομψάτου  . Τη περάσαμε και παρκάραμε στην ανοιχτοσιά δεξιά από το ποτάμι. Επιβιβαστήκαμε και οι 5 στο RAV του Σάββα και ξεκινήσαμε.

Προορισμός μας ? Η γέφυρα του Τρίκορφου, καμία 15αριά χιλιόμετρα προς τα Βόρεια μέσα στα βουνά πάνω από τον Ιασμο.   Σκοπός? Η διάσχιση του Κομψάτου με kayak. Καλά με τρελαίνεσαι. Όχι από μένα.  Η οδική διαδρομή με το RAV στο trimbleoutdoors έιχε καταγραφεί το 2010. Η φετινή διαδρομή δε γράφτηκε. Δεν άλλαξαν και πολλά από τότε. Αλλού χωμάτινος και αλλού βραχώδης ο ορεινός δρόμος με νεροφαγιές και κοτρώνες, λάσπη αλλά και ξεραΐλα. Φάγαμε αρκετό «φραπέ» μέχρι να φτάσουμε if you know what I mean. Παρ’ όλα αυτά όσο ανεβαίναμε το τοπίο ομόρφαινε περισσότερο. Εντυπωσιακές εικόνες από γκρεμούς και ρέματα σε μεγάλο βάθος και μια υπέροχη θέα του κάμπου και της Βιστωνίδας μας αποζημίωσαν. 

 

Περάσαμε και τη διασταύρωση για τα Θρακικά Μετέωρα και υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας ότι αυτό θα αποτελέσει μια άλλη εκδρομή κάποια άλλη στιγμή. Αυτή τη φορά θέλαμε να φτάσουμε στη γέφυρα του Τρίκορφου. Με τέτοιο δρόμο χρειαστήκαμε πάνω από 40 λεπτά για να φτάσουμε. Και να σκεφτείς ότι οδηγούσε ο Σάββας. Όσοι ξέρουν κατάλαβαν…

Καμιά 200αριά μέτρα πριν τη γέφυρα ο Κομψάτος κάνει μια αμμουδιά ότι πρέπει για στάθμευση και προετοιμασία των kayakers. Σάββας, Σάκης & Γιώργος αρχίσανε τα δικά τους. Βγάλε βάρκα, βγάλε τρόμπα, φούσκωσε βάρκα, ταχτοποίησε μαξιλαράκια, φόρα neoprene, φόρα αδιάβροχο, φόρα κράνος, φόρα σωσίβιο (σημαντικό) δέσε τα συμπράγκαλα στη βάρκα, ετοίμασε κουπιά.Αρκετά κουραστική προετοιμασία θα έλεγα. Εγώ με το Τάσο βοηθούσαμε όσο μπορούσαμε … τραβώντας φωτογραφίες και βίντεο αλλά και εμψυχώνοντας τους με διάφορα ευφυολογήματα.

 

Πάντως δεν είχαμε άδικο. Η τοποθεσία προσφερεται γαι πολλές φώτο.Να ορίστε μια πανοραμική του σημείου.

και ξέρετε πόσο μου αρέσουν τα μοναχικά δέντρα.

10:40 οι 2 βάρκες με  τους 3 τους ξεκίνησαν. Ραντεβού σε καμιά δυό ώρες στη γέφυρα, εκεί που είχαμε αφήσει το πρώτο αυτοκίνητο.

Το τι έγινε μέσα στο ποταμό έχει καταγραφεί σε 4 εικοσάλεπτα βίντεο, 8GB μέχρι που τίγκαρε η κάρτα, τα οποία παιδεύομαι να μοντάρω. Για το τελικό αποτέλεσμα κράτα μικρό καλάθι γιατί δε βάζω και το χέρι μου στη φωτιά για το τι θα βγει. Παρόλα αυτά δε θα μπορούσα να σας αφήσω έτσι. Κάποιες λήψεις από τους ίδιους μέσα στο ποτάμι αρκούν για να δείξουν τη καταπληκτική εμπειρία. Σκέτο ESPN Xtreme sports.

 

Έτσι περνούσαν αυτοί μέσα στο παγωμένο ποτάμι. Οσο για μας;  με το Τάσο πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Πριν όμως πήγαμε λιγάκι πιο πάνω στη τσιμεντένια γέφυρα  του Τρίκορφου . Δεξιά παρκαρισμένα αυτοκίνητα του ΕΟΣ Ξάνθης και Κομοτηνής που είχαν πορεία προς τα Θρακικά Μετέωρα από τη διαδρομή που ξεκινάει από εκεί.

Και μία όμορφη πανοραμική της γέφυρας του Τρίκορφου.

Δεν περάσαμε τη γέφυρα. Απλά ήθελα να τραβήξω μια φώτο των Θρακικών Μετεώρων έτσι για να αποκτήσω μια μικρή γεύση για όταν θα πάμε και εμείς. Δε βάζω περισσότερα στοιχεία εδώ. Να έχω και τίποτα να γράφω όταν με το καλό πραγματοποιηθεί ή δική μας πορεία.

 

Πιο άνετοι αυτή τη φορά αφού πλέον μείναμε μόνο 2 μέσα στο RAV και όχι στριμωγμένοι όπως στην ανηφόρα φτάσαμε και πάλι στη γέφυρα ανάμεσα στον Ίασμο και στον Πολύανθο. Εκεί που είχαμε αφήσει το άλλο αυτοκίνητο. Παρκάραμε και ξεκινήσαμε τη δική μας βόλτα. Από εκείνο το σημείο ξεκινάνε 2 μονοπάτια. Το ένα σχεδόν μέσα στη κοίτη του ποταμού ή τουλάχιστον πολύ κοντά. Για το άλλο δεν είμαι σίγουρος αλλά μπορεί να φτάνει και μέχρι τον Τρίκορφο. Να μη φτάνει? Και γιατί να μη φτάνει δηλαδή? Ε! όλο και κάπου θα φτάνει. Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι και στο πάνω και στο κάτω μονοπάτι υπήρχε αρκετός κόσμος που προτίμησε το όμορφο Κυριακάτικο πρωινό για τη βόλτα του ή για ψάρεμα. 

Ακολουθώντας το κάτω μονοπάτι σε πολύ λίγο φτάσαμε στη περίφημη πέτρινη, τοξωτή γέφυρα του Κομψάτου. Όπως λέει η Wikipedia : “ Το υπουργείο πολιτισμού χαρακτηρίζει το γεφύρι ως "μεσαιωνικό γεφύρι 17ου - 18ου αιώνα", ^[1] ενώ υπάρχουν δημοσιεύματα τα οποία αναφέρονται στο γεφύρι ως "βυζαντινό". ^[8] Ο Χίθ Λόουρι, ιστορικός-οθωμανολόγος από το Πανεπιστήμιο Πρίνσετον, χαρακτηρίζει το γεφύρι οθωμανικής περιόδου” 

Ότι και να είναι σίγουρα είναι πανέμορφο. Πρόκειται για ένα πεντάτοξο γεφύρι, μάλλον το μεγαλύτερο του είδους της στη περιοχή. Το κεντρικό τόξο έχει άνοιγμα 21,8μ και ύψος 12μ. Το πλάτος του καταστρώματος είναι περίπου 2 μέτρα και δεν έχει στηθαίο γεγονός που κάνει λίγο τρομακτική τη διάβαση. Από εκείνη τη πλευρά το κατάστρωμα είναι πιο βατό ενώ πάνω από το κεντρικό τόξο οι πέτρες είναι πιο τραχιές και προφανώς κατασκευάστηκαν έτσι ώστε τα καραβάνια να μη γλιστράνε στην ανηφοριά πάνω στη γέφυρα.

Δυστυχώς το Δυτικό τόξο έχει καταστραφεί και δεν είναι δυνατόν να περάσεις απέναντι αλλά όλη η υπόλοιπη κατασκευή στέκει καλά και αντιστέκεται στις ορέξεις του ποταμού. Έχω βρει φωτογραφία στο internet που οι ορέξεις του είναι πολύ μεγάλες.Όσοι έχουν δει τη γέφυρα μπορούν να καταλάβουν για τι ύψος μπορεί να φτάσει το νερό όταν ο Κομψάτος έχει κέφια

Στην αρχή του γεφυριού, στην Ανατολική πλευρά, χρυσοθήρες έχουν αφήσει τα σημάδια τους πάνω στο κατάστρωμα ανοίγοντας μια τρύπα. Δυστυχώς τέτοιες ενέργειες έχουν οδηγήσει σε καταστροφή αρκετών παραδοσιακών γεφυριών καθώς θεωρούνται ότι έχουν κρύψει εκέι χρυσάφι οι παλιοί.

Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες, και συνεχίσαμε στο μονοπάτι ακριβώς δίπλα από το ποτάμι.  Το έδαφος πετρώδες αφού πρακτικά κάποιες φορές ήμασταν μέσα στη κοίτη και κάποιες ακριβώς από πάνω. Μη κοιτάς που τα νερά είχαν τραβηχτεί πιο πέρα, όταν είναι πιο φουσκωμένο το ποτάμι τα νερά φτάνουν μέχρι εκεί που περπατούσαμε. Μερικές φορές ανεβαίναμε λίγο ψηλότερα. Και πάλι υπήρχαν σημάδια ότι το ποτάμι φτάνει και μέχρι εκεί όταν φουσκώσει.

Μια εκδρομή μέσα στη φύση δε μπορεί παρά να είναι πάντα μια ξεχωριστή εμπειρία. Βράχοι, πέτρες, νερά, στενά περάσματα,  πανέμορφα σημεία  και περίεργα. Όπως για παράδειγμα στα δεξιά πάνω στο βράχο σκαρφαλωμένο ένα δέντρο με γυμνές ρίζες και το κορμό ασπρισμένο από το νερό. Έτσι όπως είναι  γαντζωμένο στο βραχώδες τοπίο δε ξέρεις από πού αρχίζουν τα κλαδιά και από πού οι ρίζες.

 

ή λίγο πιο κάτω όταν συνάντησα ένα ρυάκι να τρέχει παράλληλα αλλά προς αντίθετη κατεύθυνση από το ποτάμι. Από πού ξεφύτρωσε πάλι αυτό? Ζωντανό γάργαρο νερό (έστω και λίγο) ανάβλυζε από το βράχο. Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα πραγματική πηγή.  Ποιος ξέρει από πού ξεκίνησε τη πορεία του για να βρει σημείο διαφυγής χαμηλά μπροστά στα πόδια μου. Όσο και αν προσπάθησα να κάνω καλή λήψη, δεν είναι εύκολο να αποτυπωθεί η πραγματική ομορφιά. Σκέτο National Geographics.

Η ώρα πλησίαζε 12:30 και από το βάθος του ποταμού άρχισαν να φαίνονται 2 κόκκινες βάρκες. Οι 3 kayakers ήταν πιστοί στο ραντεβού τους. Χαιρετούρες και φωνές και πάλι βίντεο και φωτογραφίες. Έτρεχα μέσα στα κατσάβραχα να προλάβω να ανέβω πάνω στη πέτρινη γέφυρα για να τους τραβήξω από κει. Λοιπόν μάθημα πρώτο. Διασχίζεις πιο γρήγορα ένα ποτάμι με kayak παρά τρέχοντας. Με το ζόρι τους πρόλαβα. Με τόσο καρδιοχτύπι πώς να βγει σταθερό το βίντεο? Τέλος πάντων.

Ο κόσμος που έκανε τη βόλτα του μόλις πήρε χαμπάρι τους 3 του ποταμού έκατσε να τους χαζεύει . Μάλιστα είχαν και 2 θαυμάστριες που προτίμησαν να κάτσουν ακριβώς πάνω στη γέφυρα για να έχουν καλύτερη θέα.

Σάκης , Σάββας και Γιώργος περάσανε κάτω από το πέτρινο γεφύρι  με κατεύθυνση το σημείο που βγαίνουν από το ποτάμι.

 

Σίγουρα τσάντισαν τους 2 τύπους που ψάρευαν που ξαφνιάστηκαν όταν τους είδαν να περνάνε από μπροστά τους τρομάζοντας πιθανόν τα ψάρια αλλά μικρό το κακό.

  

Κάποιες από τις φωτογραφίες που τράβηξε ο Τάσος αποτυπώνουν πολύ όμορφα τη προσπάθεια των τριών αλλά κα την ομορφιά του τοπίου. Απολάυστε. 

 

Αν κρίνω από τα βίντεο που είδα οι τρείς τους είχαν μια καταπληκτική εμπειρία μέσα στο Κομψάτο. Η δική μας εμπειρία βέβαια δεν ήταν τόσο υγρή και τόσο περιπετειώδης αλλά δεν μπορώ να πω ότι υπολείπεται σε ομορφιά  μέσα στο συγκλονιστικό τοπίο του ποταμού σε μια ακόμα πανέμορφη γωνιά της Ελληνική Γης.

Η διαδρομή μέσα στο ποτάμι καταγράφηκε από το GPS του Σάββα, οπότε όποιος ενδιαφέρεται κλικ εδώ.

Κλείνοντας ενα bonus. Φαντάζομαι δεν έχετε ξεναδεί τέτοιο βίντεο. Ταυτόχρονη λήψη απο το πλάι και πάνω από το kayak. Προσοχή μη βραχείτε.

και όποιος θέλει να δεί το συνολικό video στο YouTube κλικ εδώ.