Βόλτα στα γνωστά και στα καινούργια

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Αυτή τη φορά η Κυριακάτικη βόλτα με το Τάσο ήταν στη πεπατημένη. Εκτός από ένα σημείο, όλη η υπόλοιπη διαδρομή την είχαμε ξανακάνει αλλά κάθε φορά ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο, βλέπεις κάτι διαφορετικό.

Ξκινήσαμε από τη γέφυρα του Κόσυνθου στο Σαμακώβ. Διασχίσαμε τη γειτονιά και ανεβήκαμε το πλακόστρωτο μέχρ το παρατηρητήριο κάτω από τις "κεραίες" . Ενα συνεφάκι πήγαινε πρός τη Ξάνθη μέσα από το ποτάμι και ήταν μια καλή ευκαιρία για μια πρώτη φωτογραφία γύρω στις 6¨45 το πρωί.

Συνεχίσαμε, βγήκαμε στη υδατοδεξαμενή και ανεβήκαμε πρός το μοναστήρι της Αρχαγγελίωτισας. Απόλυτη ηρεμία εκεί πάνω και ο μοναδικός ήχος από το ρυάκι ποου κυλάει στα δεξιά της ανηφόρας. Ακριβώς πάνω στο "πέταλο" εκεί που στρίβεις πρός το μοναστήρι, αρχίζει το μονοπάτι πρός τη ποδηλατική πίστα. Δεν είχε τύχει να το περπατήσουμε μέχρι τώρα αλλά ήρθε και η δική του ώρα. 

Το μονοπάτι έχει χαρτογραφηθεί και έχει σημανθεί από μια πρωτοβουλία του 7ου γυμνασίου Ξάνθης. Έτσι πινακίδες έχουν τοποθετηθεί τόσο στην αρχή του όσο και κατα μήκος για αν δίνουν πληροφορίες στους περιπατητές.

Το μονοπάτι μέχρι ένα σημείο είναι πσιλοκατσάβραχο αλλά καμία δυσκολία στο περπάτημα. Έχεις σχεδόν συνέχεια στα δεξιά σου το ρυάκι που λόγω εποχής είχε νερό και σε μερικά σημεία έδινε πολύ όμορφες εικόνες έτσι όπως κυλούσε μέσα από δέντρα και όπως έπεφτε πάνω στα βράχια.

Πάνω στο μονοπάτι συναντήσαμε και ένα κιτρινόμαυρο φιλαράκο που παρόλοπου τον ενοχλήσαμε δεν μας αρνήθηκε μερικές πόζες.

Κάποια στιγμή το μονοπάτι ανοίγει και γίνεται πιο βατό. Στα δεξιά και στο βάθος σε μία ανοιχτοσιά μία βρύση σαν από το πουθενά. Πάνω ψηλά περνάει ο δρόμος που οδηγεί προς το Πάρκο κεραιών και στα Κιμμέρια και πρός τα βόρια συνεχίζει το μονοπάτι.

Συνεχίζοντας και σε πολύ λίγα μέτρα πιο πάνω το μονοπάτι συναντίεται εμ το δρόμο και ακρίβώς πάνω στη συνάντηση μιά ακόμα βρύση πιο μεγάλη, καλυμένη με μεγάλα καφέ ανοιχτά πλακάκια.
Από δώ και πάνω τη διαδρομή την έχουμε ξανακάνει όταν με μεγαλύτερη παρέα φτάσαμε  μέχρι σχεδόν το Διάφορο. Υπάρχει και η σχετική ανάρτηση Παραλίγο ... Μαυροπαίδι.

Φτάσαμε μέχρι τη πυροσβεστική δεξαμενή και συνεχίσμα πρός τα πάνω το δασικό χωματόδρομο. Κάποια στιγμή,  ακολουθόντας μία ακόμα πορτοκαλί πινακίδα κατεβήκαμε δεξιά. Εεκί μάλλον κάπου πρέει να χάσαμε το μονοπάτι αλλά μικρό το κακό αφού η περιοχή είναι σχετικά γνωστή, είχε δημιουργηθεί ένα περασματάκι από ρόδες μηχανής και είχαμε με τον Τάσο αρκετή όρεξη για offroad πςςςςςςςς!!!

Βγήκαμε σε ένα πάτωμα που ψηλά αριστερά βλέπαμε το δρόμο που είχαμε αφήσει. Τα σύνεφαείχαν κατεβεί χαμηλά και αυτό έδινε μια αομορφιά. Ένα μοναχικό δέντρο τράβηξε τη προσοχή μου και δεν ήτν αδυνατό να μη σας μεταφέρω την όμορφη εικόνα.

Αφού περάσαμε παράλληλα από το φράχτη ενός περιφραγμένου οικοπέδου (μέσα στο βουνο !!!!) και έχοντας σαν οδηγό μόνο τα ίχνη από τις ρόδες κατεβήκαμε λίγο χαμηλά στο ύψος του ρυακιού που πλέον ήτνα στα αριστερά μας και με  μία τελευταία ανηφόρα φτάσαμε μέχρι το χωμτόδρομο και τις τουριστικές κατοικίες επίσης μέσα στην ομίχλη.

Αρχίσαμε την επιστροφή από το χωματόδρομο. Περάσαμε από τη ποδηλατική πίστα και από τον εξωτερικό δρόμο της θηλιάς και φτάσαμε στη Καλαμού. Κυριακή βλέπεις και αρκετά αυτοκίνητα στο μοναστήρι από τους πιστούς που πήγαν για τη Θεία Λειτουργία. Κατεβήκαμε το μονοπάτι πρός τη γέφυρα του Σαμακώβ. Άλλη μιά σχετική ανάρητηση.  

Είχα καιρό να περάσω από εδώ. Στη μέση του μονοπατιού κάποιοι αποφάσισαν να δημιουργήσουν την θερινή τους κατοικία και εγκατέστησαν εκεί το σαλονάκι τους.Μέχρι και τρεχούμενο νερό έχουν από τη βρύση στη μέση του μονοπατιού. Μόνο μη κατεβάσει πολύ νερό από κει και βλέπω την οικοσκευή να πλεει μέσα στο Κόσυνθο.

Αυτή τη φορά ο θόρυβος από το νερό δεν ερχόταν από ένα ρυάκι. Είχαμε ολόκληρο Κόσυνθο στα δεξιά μας που τελευταία έχει ζωντανέψει και κατεβάζει αρκετό νερό.

Φτάσαμε και πάλι στο παρατηρητηριο και τις δορυφορικές κεραίεες μόνο που αυτή τη φορά τα είχαμε από πάνω μας. Ηταν περίπου 10 και ο ουρανός είχε καθαρίσει για τα καλά καθώς ένας λαμπρός ήλιος ζέστενε πλέον το Κυριακάτικο πρωινό. Μια υπέροχη τοποθεσία και μία πανέμορφη και χιλιοφωτογραφημένη θέα πόλη μας.

 Φτάνοντας προς το τέλος του μονοπατιού μια φώτο από ένα τύπο που το παίζει άγριος. Δεμένος με αλυσίδα μέσα στο σιδερένιο κλουβί του τρομάζει το κόσμο με τις αγριφωνάρες του. Καταβάθος είνα ακακος (χμ μάλλον όχι και τόσο) και φοβιτσίαρης (αυτό ναί !!!! ). Τι φοβάται πιο πολύ? Τις φωτογραφικές μηχανές.

Αυτά λοιπόν από το πρωινό μας σε μέρη γνωστά, κοντινά, όμορφα. Αν έχετε τη περιέργεια να δείτε τη διαδρομή υπάρχει γραμμένη όπως πάντα στο trimble outdoors.

Μέχρι την επόμενη φορά να περνάτε όμορφα.

CU