Αφού λοιπόν κυκλοφορούσαμε
στο κέντρο του Μιλάνο θα ήταν παράλειψή μας να μη ψάξουμε για τις κρύπτες που
αναφερόταν στη περιοχή στο www.geocaching.com.
Έτσι λοιπόν με μία μικρή
προετοιμασία πριν φύγουμε και με μερικές offline καταχωρήσεις στο C:GEO http://www.cgeo.org/ (μια android εφαρμογή για geocaching) αρχίσαμε να αναζητούμε τις κρύπτες.
Η πρώτη κρύπτη ήταν η Milano curiosa: un litèr in quatèr Στη Piazza della Scala υπάρχει ένα μεγάλο άγαλμα του Leonardο Da Vinci με 4 μαθητές. Επειδή λοιπόν στους Μιλανέζους δεν αρέσει το ότι στο άγαλμα δεν είναι μόνος του ο μεγάλος διδάσκαλος αλλά υπάρχουν και οι άλλοι 4 «παρείσακτοι», το αποκαλούν κάτι σαν «ένα λίτρο και 4 ποτήρια» επειδή όπως ένα λίτρο κρασί μοιράζεται σε 4 ποτήρια (typical των Ιταλών) έτσι και η σοφία του Da Vinci μοιράζεται στους 4 μαθητές.
Η κρύπτη ήταν ένα μικρό πλαστικό κυκλικό δοχείο πιασμένο με μαγνήτες, κάτω από ένα πεζουλάκι, στο μεταλλικό πλαίσιο ενός χαμηλού παραθύρου στο στενό αριστερά από τη Σκάλα. Στην αρχή μπερδευτήκαμε καθώς ψάχναμε κοντά στο άγαλμα αλλά τίποτα εκεί γύρω δεν ταίριαζε με τις φωτογραφίες και το spoiler αφού ακόμα και αυτό ήταν τραβηγμένο από την αντίθετη γωνία. Βαλθήκαμε με τον Σάββα να ψάχνουμε το σήμα με το τρίγωνο και το θαυμαστικό σε όλες τις γωνίες και στις διασταυρώσεις της πλατείας και όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν στο τελευταίο μέρος που κοιτάξαμε. Από κει και πέρα δεν ήταν δύσκολο. Το δοχείο ήταν πραγματικά πολύ μικρό. Το logbook ήταν το μοναδικό του περιεχόμενο, ένα μικροσκοπικό πολυσέλιδο όμως βιβλίο.
Εκείνη τη στιγμή δεν είχαμε κάποιο στυλό μαζί μας. Οπότε ξαναβάλαμε το δοχείο στη θέση του και φύγαμε για να επιστρέψουμε πλήρως εξοπλισμένοι για το recording. Το αστείο είναι ότι ακριβώς πάνω στο πεζουλάκι καθόταν ένας τύπος που έπαιζε με το κινητό του και νομίσαμε ότι είναι κάποιος geocacher. Δίπλα ένας άλλος έπινε τη μπύρα του. Τελικά ο πρώτος αποδείχτηκε απλά ένας τυχαίος muggle και αφού μας πήρε χαμπάρι ότι «εποφθαλμιούσαμε» τη θέση του (δεν ήμασταν καθόλου διακριτικοί οφείλω να ομολογήσω), σηκώθηκε και έφυγε. Ο τύπος με τη μπύρα δε μας πείραζε και αφού του γυρίσαμε πλάτη, ξεσκαλώσαμε για 2η φορά το δοχείο και συμπληρώσαμε το log.
Milano curiosa: un litèr in quatèr found
Η επόμενη κρύπτη ήταν η Milano curiosa: il toro portafortuna δηλαδή «ο Ταύρος Μασκότ» σύμφωνα με το google translate άλλα μάλλον σημαίνει «ο καλότυχος Ταύρος». Θα δείτε παρακάτω γιατί.
Ακριβώς στο κέντρο της Galleria Vittorio Emanuele II κάτω από τον κυκλικό σιδερένιο θόλο, υπάρχει το «οκτάγωνο» όπου υπάρχει το οικόσημο των 4 πόλεων Μιλάνο, Τορίνο, Φλωρεντία και Ρώμη. Το οικόσημο του Τορίνο είναι ένας Ταύρος. Τίποτα περίεργο μέχρις εδώ εκτός από το γεγονός ότι πρόκειται από τις λίγες περιπτώσεις που το ... , πώς να το πω τώρα..., το κυρίως... – το .... κεντρικό γεννητικό όργανο του Ταύρου είναι ερεθισμένο. Θεωρείται λοιπόν ότι θα έχεις μεγάλη τύχη αν πατήσεις εκεί πάνω και στριφογυρίσεις τουλάχιστον 1 φορά. Πρώτα ψάξαμε να βρούμε τον Ταύρο. Το επίμαχο βεβαίως δεν υπερυψωνόταν από το έδαφος και είχε τόσο κόσμο που περίμενε τη σειρά του να στριφογυρίσει, που στην αρχή δεν καταλάβαμε ότι αυτό ήταν το σημείο. Γύρνα-γύρνα και με το πέρασμα του χρόνου κοντεύει να λιώσει αλλά έχω την υποψία ότι οι αρχές το συντηρούν για να είναι ακμαιότατο για να υποδέχεται τους τουρίστες… και τις τουρίστριες.
Να για να παρετε μία ιδέα. Κοιτάξτε χαρά το παλικάρι!!!
Για μία ακόμα φορά η κρύπτη δεν είχε σχέση με τη περιγραφή της. Έπρεπε να βγούμε έξω από τη galleria και να αρχίσουμε και πάλι να ψάχνουμε για ένα σήμα του ΚΟΚ. Βρήκαμε κανα 2 παρόμοια αφού γενικά σε εκείνη τη περιοχή δεν επιτρέπεται η στάθμευση αλλά το συγκεκριμένο με τη χαρακτηριστική ξεβαμμένη μπογιά το βρήκαμε με τη 2η προσπάθεια σε μία μεταλλική κολώνα πάνω από κάτι σκουπίδια χαρτόκουτες. Το δοχείο ήταν μικροσκοπικότατο. Σαν 1/3 μιας δαχτυλήθρας με καπάκι. Να φανταστείς το μισό ήταν μόνο ο μαγνήτης. Χάρη στην επιμονή και το ύψος του Σάββα έγινε και αυτή η κρύπτη found. Κολλημένο πάνω στο σήμα κυκλοφορίες με τον ισχυρό μαγνήτη και πίσω από μια μεταλλική μπάρα, έμοιαζε περισσότερο με βίδα παρά με κρύπτη.
Ευτυχώς ο Σάββας το έφτασε και το ξεκόλλησε. Ανοίξαμε το καπάκι του (ναι κιόμως είχε και καπάκι) και από μέσα ξεχείλιζαν μικρά στουμπωμένα χαρτάκια με τα στοιχεία των επισκεπτών. Τα πιο πολλά είχαν καταστραφεί από τη πίεση και το βίδωμα. Βρήκαμε και μείς ένα μικρό κομματάκι χαρτί και καταγράψαμε το found.
Αξίζει να επισκευτείτε τη σελίδα της κρύπτης διότι ο ιδιοκτήτης ζητάει από τους cachers να ανεβάσουν φωτογραφίες πατώντας τον Ταύρο και έχει φάση το όλο θέμα.
Milano
curiosa: il toro portafortuna found
Για τη 3η κρύπτη έπρεπε να περπατήσουμε λίγο περισσότερο. Όχι τίποτα το ιδιαίτερο. 500 μέτρα από το κέντρο. Είπαμε όλες ήταν πολύ κοντά. Alessandro Manzoni [Milano VIP]
Ο Alessandro Mazoni
είναι ένας διάσημος (εγώ δεν τον ξέρω) Ιταλός συγγραφέας που έζησε τον 19ο
αιώνα και γεννήθηκε στο Μιλάνο (και πέθανε εκεί βεβαίως –βεβαίως).
Η κρύπτη
βρισκόταν στο σπίτι του και όπως έλεγε το hint ήταν πιασμένο με μαγνήτη σε ένα από τα χαμηλά
παράθυρα. Πλησιάζοντας είδαμε 4 υποψήφια
κυκλικά παράθυρα και αρχίσαμε το ψάξιμο. Πλέον είχαμε πάρει τη κρυάδα. Δε μας
πτοούσαν οι muggles τριγύρω. 4 τα παράθυρα 3
οι προσπάθειες. Τα πήραμε με τη σειρά και το πετύχαμε – αν ξεκινούσαμε από το
αριστερό θα το πετυχαίναμε με τη 2η - Το δοχείο ήταν λίγο πιο μεγάλο
από τα άλλα, τετραγωνισμένο, και είχε ένα log σε ρολό.
Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο σχήμα log και μάλιστα το αντέγραψα σε μία δική μου κρύπτη που
έβαλα στη Ξάνθη (περισσότερες πληροφορίες στην επόμενη ανάρτηση). Καταγραφή και
βούρ για τη 4η κρύπτη.
Alessandro Manzoni [Milano
VIP] found
[CnK] Milano curiosa: Walk of Fame ο δρόμος της Δόξας.
Πρίν μερικά χρόνια
προσπαθήσαν να κάνουν στο Μιλάνο κάτι παρόμοιο με αυτό που γίνεται έξω από το
Κινέζικο Θέατρό στο Hollywood όπου
οι διάσημοι ηθοποιοί αφήνουν το αποτύπωμα της παλάμης τους στο τσιμέντο. Το όλο
εγχείρημα είχε οργανώσει και συντηρούσε ένα μεγάλο Ιταλικό περιοδικό που είχε
δημιουργήσει τον Ιταλικό δρόμο της Δόξας στο πεζοδρόμιο κάτω από τα γραφεία
του. Είχαν ήδη καταφέρει να αποτυπώσουν αρκετές διάσημες παλάμες μερικές από
τις οποίες ανήκουν στους SharonStone, Michael Douglas, και SusanSarandon πρίν το περιοδικό
μεταφέρει την έδρα του σε άλλο σημείο και εγκαταλειφθεί το όλο εγχείρημα. Οι
παλάμες όμως έμειναν (μάλλον, γιατί εμείς δε καταφέραμε να τις βρούμε) και ο
δρόμος της Δόξας έδωσε το όνομά του και στη κρύπτη.
Ακόμα ένα πλαστικό, μαύρο,
κυκλικό δοχείο – το μεγαλύτερο από όλα - πιασμένο με μαγνήτη σε κάποιο χαμηλό παράθυρο. Αν έχεις το Θεό σου, η κρύπτη ήταν σε ένα παράθυρο του κτηρίου της
Δημοτικής Αστυνομίας του Μιλάνο. Γύρω - γύρω γεμάτο παράθυρα. Τελικά
συνειδητοποιήσαμε ότι σχεδόν όλα τα κτήρια του Μιλάνο έχουν ημιυπόγειο και για
αυτό το λόγο είναι γεμάτα παράθυρα με σιδεριές για ασφάλεια που αποτελούν τα
καλύτερα μέρη για μαγνητικές κρύπτες. Η κρύπτη ήταν μαύρη όπως και η μεταλλική
σιδεριά και έτσι δε φαινόταν από τη μέσα πλευρά του κτηρίου. Αφού κάναμε μια
περατζάδα σε όλα τα παράθυρα , με
κίνδυνο να θεωρηθούμε ακόμα και ύποπτοι, αντιληφθήκαμε ποιό ήταν το παράθυρο
που έκρυβε το «θησαυρό». Η επιλογή έγινε όχι τόσο από το spoiler αλλάαπό το γεγονός ότι το
συγκεκριμένο παράθυρο ήταν από τα λίγα «τυφλά σημεία» δηλαδή από τα σημεία που
δεν έπιαναν οι κάμερες ασφαλείας που ήταν εγκατεστημένες στις γωνίες. Εμ! Που
αλλού θα το έβαζε. Μπροστά στη camera?
Καθώς
το δοχείο ήταν το μεγαλύτερο είχε ένα άνετο log και οδηγίες και ακόμα και ένα δωράκι
: ένα πράσινο bracelet. Καθώς όμως
δεν είχαμε εμείς κάποιο δώρο να αφήσουμε δε πήραμε τίποτα.
CnK] Milano curiosa: Walk of
Fame found
Στο όλο σκηνικό υπήρχε και
μία ακόμα κρύπτη. Αυτή στην οροφή του Καθεδρικού του Μιλάνο. Αλλά η
συγκεκριμένη βρίσκεται σε χώρο που πλέον δεν επιτρέπεται η πρόσβαση και έτσι
έχει ακυρωθεί από τον ιδιοκτήτη της. Θα θυμάστε στη προηγούμενη ανάρτηση ότι
είχαμε βρεθεί με τον Σάββα στην οροφή (ναι αυτή η επίσκεψη που δεν άξιζε
καθόλου και δε τη συνιστώ) και για αυτό το λόγο κατέγραψα το not found στη σελίδα της κρύπτης στο www.geocaching.com. Η κρύπτη πλέον έχει καταχωρηθεί σαν not available
και έχουμε βάλει και μείς το χεράκι μας σε αυτό. Μέχρι τις 9/10/12 τουλάχιστον
η δική μας ανάρτηση not found στο listing της
κρύπτης ήταν ή πιο καινούργια –και πιο λεπτομερής μπορώ να πω-.
Αυτά
και με το geocaching Italiano.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου