Λοιπόν τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
22:37 το βράδυ του Σαββάτου ήρθε το μήνυμα. "Είσαι για ένα Αυγό κατά τις 6:15 αύριο".
Ε! ήμουν και έτσι πρωί πρωί όπως συνήθως ξεκινήσαμε από τη κλασική διαδρομή της Ιερατικής Σχολής.
Ο ήλιος είχε ανατείλει για τα καλά και αυτό ήταν αρκετό για να έχει μια σχετική ζέστη από πολύ νωρίς. Ήμασταν επάνω γύρω στις 07:00. Δηλαδή ο Σάββας ήταν γύρω στις 07:00 εγώ ήμουν κανά 5λεπτο αργότερα.
Η θέα όπως πάντα μοναδική. Πώς γίνεται και κάθε φορά ή ίδια θέα από το ίδιο μέρος να είναι μοναδική ακόμα δε το έχω καταλάβει. Όπως μου είπε και κάποιος φίλος που συνάντησα τη προηγούμενη φορά που είχαμε ανεβεί για να βάλουμε τη κρύπτη ... " κάθε φορά σε βλέπω να βγάζεις φωτογραφίες, τι βγάζεις? δεν έχει αλλάξει και τίποτα από τη προηγούμενη φορά". Κι όμως, εμένα κάθε επίσκεψη στη κορυφή είναι μοναδική.
Δε κάτσαμε πολύ όπως συνήθως. Έγραψα στο βιβλίο επισκεπτών, έστειλα και κάποια tweets στους followers ... (παρεμπιπτόντως όποιος θέλει να γίνει follower στο twitter is more than welcome) και πήραμε τη κατηφόρα.
Χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς κάποια περιπέτεια, χωρίς τίποτα συγκλονιστικό σε 40κάτι λεπτά ήμασταν κάτω και συνεχίσαμε τη Κυριακή μας.
Ηταν η 2η φορά μέσα στο μήνα εξού και ο σημερνός τίτλος .
Να και 3 φωτογραφίες έτσι για το καλό.
cu around
22:37 το βράδυ του Σαββάτου ήρθε το μήνυμα. "Είσαι για ένα Αυγό κατά τις 6:15 αύριο".
Ε! ήμουν και έτσι πρωί πρωί όπως συνήθως ξεκινήσαμε από τη κλασική διαδρομή της Ιερατικής Σχολής.
Ο ήλιος είχε ανατείλει για τα καλά και αυτό ήταν αρκετό για να έχει μια σχετική ζέστη από πολύ νωρίς. Ήμασταν επάνω γύρω στις 07:00. Δηλαδή ο Σάββας ήταν γύρω στις 07:00 εγώ ήμουν κανά 5λεπτο αργότερα.
Η θέα όπως πάντα μοναδική. Πώς γίνεται και κάθε φορά ή ίδια θέα από το ίδιο μέρος να είναι μοναδική ακόμα δε το έχω καταλάβει. Όπως μου είπε και κάποιος φίλος που συνάντησα τη προηγούμενη φορά που είχαμε ανεβεί για να βάλουμε τη κρύπτη ... " κάθε φορά σε βλέπω να βγάζεις φωτογραφίες, τι βγάζεις? δεν έχει αλλάξει και τίποτα από τη προηγούμενη φορά". Κι όμως, εμένα κάθε επίσκεψη στη κορυφή είναι μοναδική.
Δε κάτσαμε πολύ όπως συνήθως. Έγραψα στο βιβλίο επισκεπτών, έστειλα και κάποια tweets στους followers ... (παρεμπιπτόντως όποιος θέλει να γίνει follower στο twitter is more than welcome) και πήραμε τη κατηφόρα.
Χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς κάποια περιπέτεια, χωρίς τίποτα συγκλονιστικό σε 40κάτι λεπτά ήμασταν κάτω και συνεχίσαμε τη Κυριακή μας.
Ηταν η 2η φορά μέσα στο μήνα εξού και ο σημερνός τίτλος .
Να και 3 φωτογραφίες έτσι για το καλό.
cu around
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου